بالاخره بعد از چند روز سخت، دیدن بهترین فیلم جشنواره فجر خستگی رو از تن به در می کنه.
«تنگه ابو قریب» ساخته بهرام توکلی، یه فیلم در سبک دفاع مقدس که شاید همه مخاطبین اون رو نپسندند. (منم بخاطر اینکه سیمرغ بهترین فیلم رو گرفته بود، دیدمش!!!)
ساخت فیلم تو این سبک کار هر کسی نیست و بسیار دشواره و بنظرم تهِ کار سختِ سینمای ایران ساخت فیلم تو همین سبکه. حالا هم به خاطر جلوه های ویژه زیادش، طراحی صحنه و لباسا، تجهیزاتی که لازم و دارن و...
انصافا آقای توکلی توی این فیلم از بازیگرای نابی استفاده کرده و بازیشون حرف نداره!
و از اون فیلم هاست که هم باهاش گریه میکنی هم میخندی...
و از همه اینا بگذریم، بازی امیر جدیدی، به تمام معنا معرکست! (سیمرغش نوش جونش)
به شدت نیاز به دیدن یه فیلم طنز داشتم اما با دیدن بعضی از صحنه های طنز تنگه ابو قریب، حالم خیلی خوب شد... (ینی صحنه طنز که نبود، دیالوگ های طنز جالبی داشت که میشد صدای خنده های تماشاگرای سینما رو شنید..)
کلا خوش گذشت.. پیشنهاد میکنم شما هم این فیلم رو ببینید حالا حداقل به عنوان اینکه سیمرغ بهترین فیلم رو گرفته می ارزه ولی خب خیلیا این سبک رو کلا دوست ندارن دیگه که نمیشه کاریشون کرد..
